15 maart 2019
Gisteravond dan nog even wat heen en weer geappt en dan toch echt naar bed.
Chan haar mams vond het geen enkel probleem haar wekker 5 uur te laten rinkelen en opperde dan ook om ons weg te brengen. 5.45 zouden ze dan bij mij zijn. Toen om 5.10 de wekker ging hadden mijn luiken er wel even moeite mee. Ik schoot dan ook niet echt op, omdat ik altijd alles 100x check… bril, oplader en paspoorten en oja onze Esta’s niet te vergeten…
Die Esta’s had ik al vroeg aangevraagd. Ik hou niet van op het laatste moment en ik dacht 4 weken moet dan minstens genoeg zijn om onze aankomst aan te kondigen!!
De krentenbollen gooide ik nog snel in mijn tas. Oja nog even Lola een dikke knuffel, die overigens niet begreep dat ze weer terug haar bench in moest.
Hup de auto in!!
Dit tripje begon best grappig… mijn vorige trip met Chan was uitermate goed bevallen waardoor ik al enthousiast een nieuwe bestemming zocht. Het zou Zweden worden en iets met natuur… Chan zei nog even wachten hoor Shar want ik ga verhuizen… dus zo gebeurde het dat we onze vakantie uitstelde…
Ik riep, nu ik toch wel redelijk fanatiek aan het hardlopen was, als grap… ooit!! Ooit wil ik een halve in jawel NY lopen..
Kijk ik roep vaker dingen…
Siem herrinerde mij in de auto op weg naar een workshop aan deze uitspraak… Ik besloot thuis toch even Google raad te plegen.. Ja hij staat erop! En in maart… Ik zag het al voor me zwierend over wall street, brooklyn bridge, central park en eindigend als echte ster op broadway.
Ik ga even TUI at Home Danique van Apeldoorn berichten dacht ik… deze was uiteraard niet te beroerd dit verder voor mij uit te zoeken..
Ze appte, je hebt mail… met een bonzend hart opende ik het… oooo maar dit is ok!
Ik wil! Nu alleen nog even iemand anders ook zo gek zien te krijgen.
Dus zo gebeurde het…. wederom met bonzend hart want tja Chan zat nou niet echt in een positie om op vakantie te gaan. Uiteraard nam ze op.. het was best al laat, maar ik was zo euforisch dat ik het meteen wilde vragen! Hoiii!
Hoi, eh ja ik mag het je niet vragen, maar ik doe het toch… wat dan? Ga je mee rennen… eh ja hoezo niet… in NY… stil..
Stil
Stil
JA!!
Echt?! Ja ik ga mee, alleen moet ik het eerst wel even overleggen, maar deze kans krijg ik niet zo vaak… Eens!
Je begrijpt ik kon haar wel zoenen !
Dus zo gebeurde het.. Wij gaan naar NY! We hebben keihard getraind tussen al het slopen en klussen door en gaan voor een dikke PR (lees we hebben geen PR dus de eindstreep is die dikke PR!).
En natuurlijk taart en al het andere mooie wat NY ons te bieden heeft…
Aangekomen op Schiphol.. 3 uur van te voren. We zaten ons al te verlekkeren op een ontbijtje..
Mag ik jullie esta formulieren zien.. Ja zei ik nog lachend! En ik gooide ze neer op de balie… ze keek erg kritisch… en nog eens.. Nee jullie hebben het niet goed gedaan.. Niet goed???
Mijn stress vlekken van de verhuizing die net een beetje gezakt waren laaide weer op! Over Chan haar stress hebben we het niet, die staat al een tijdje onder hoog spanning en dit stukje zou wel eens kortsluiting kunnen geven..
Nee jullie hebben een verkeerd paspoort nr ingevoerd dus hij moet opnieuw…
OPNIEUW zeiden wij in koor, maar dat duurt 72 uur. De moed zakte in onze schoenen. Letterlijk…
De vrouw verzekerde dat het nog zou kunnen en anders worden we omgeboekt. Met klotsende oksels vroegen we opnieuw onze Esta’s aan.
Wachten
Jaaaa Chan de mijne is goed gekeurd!! Ik struikelde nog net niet van geluk over onze mede passagiers heen… ok die van Chan nog niet..
Ondertussen stond er nog een gezin te wachten waarvan de man de gelukkige was met een verkeerde Esta die tot 2x toe niet goed was..
Na 20x checken sprong ik wederom van blijdschap in de lucht! Chan ook goed gekeurd.. Fieuw kunnen we toch nog even snel oordoppen en een boek scoren.. jeetje zeg ik wist niet dat voordat we überhaupt iets van enige lichaamsactiviteit hadden gedaan, we zo een rood aangelopen hoofd zouden hebben…
We zagen bij de Gate alleen moeder en zoon van het gezin… jeetje is het niet gelukt? Nee helaas..
Zo we installeerde maar meteen in het vliegtuig, zodat we even van ons Esta avontuur konden bij komen.
9.10 vier armen de lucht in… hier zitten we… Wij juigde mee!!! Joehoeeee je hebt het gehaald. Ook de beste meneer kon gelukkig nog met zijn gezin mee!
9.15 ok daar gaan we!!
De vlucht verliep vlekkeloos. We werden zo af en toe volgestopt met een stroopwafel, muffin en broodjes. Om dit weg te spoelen kregen we zo nu en dan thee.
De security duurde veeels te lang, na dit klaag gezang konden we dan eindelijk onze yellow cab nemen!!
Wauw wat is en blijft NY toch amazing!!
Ons hotel is een pareltje en op 15 hoog kunnen we dan bijna times square aanraken.
We besloten maar snel nog even van het mooie NY te gaan genieten..
Waar ik de vorige keren best lang deed over de plattegronden, ging het nu vlekkeloos. De eerste stop wordt central park per fiets.. wat is dit park eigenlijk inmens.. vele hardlopers passeerde ons en we snapte heel goed dat menig new yorker hier zijn benen wilt streken!
Onderweg spotte Chan de brug uit de film made in manhattan..
Uiteraard een foto momentje waard.
Zo fietsen we ook langs hachi en zwaaide vrolijk naar hem, want we gingen net zo lekker naar beneden..
Laten we dan toch ook even een kijkje nemen op Times Square en onderweg kijken of mijn favoriete restaurant Stardust een acceptabele rij heeft…
Die rij was dus heel lang.. jammer! Hopelijk later deze week meer geluk!
Op times Square keken we onze ogen uit!! En gaven verschillende straat artiesten een show weg.
Ook bij the hardrock café hadden we geen geluk en het restaurant daarna ook niet.
Onze ogen waren ondertussen toch wel toe aan een bed en we besloten dan ook maar terug naar ons hotel te lopen en daar iets aan eten te zoeken..
Als kers op de taart ook nog een ijs salon gevonden! Zo nog even uitzoeken waar we onze startnummer kunnen scoren en dan is het nu toch echt tijd om te gaan slapen…
16 maart
We ontwaakte om 4.15, dit vonden we iet wat aan de vroege kant.. Chan riep nog wel ‘Dan hebben we wel iets aan onze dag!’
We besloten toch nog maar wat te slapen..
7.15! Prima tijd! Even onze hubbies en kids gebeld en tijd voor het ontbijt!
Zelfs de aardbeien zijn hier enorm!! Wij zijn beide goed te porren voor eten dus dit ontbijt is dan ook hemels..
Kijk je moet natuurlijk ook veel koolhydraten eten voordat je een grote prestatie kan neer zetten. In het kader van koolhydraten stapelen, namen we dan dus ook genoeg muffins, wafels en eieren.
Naast ons zat een meid met, wat wij dachten, dezelfde ideeën. Niet dat eten, maar hardlopen!
Wat een toeval ze komt ook nog eens uit de mooiste stad die ik dan ken! Leiden!
Hoe stoer dat ze dit tripje gewoon alleen doet! Ze komt dan ook voor de halve van NY en we konden dan ook mooi even over en weer vragen hoe de reis er naar toe gaat en waar het startnummer opgehaald moet worden.
Vanavond zouden we elkaar in elk geval weer zien! Haar vriendinnen gaven als tip de harbor night cruise en wij zijn best voor tips te porren!
Nu op naar de metro om een 7 dagen pass te halen.. Tuurlijk kunnen we ook een dag pas halen, maar dan ben je verplicht om continue je pas op te laden en omdat het best makkelijk is om je te vervoeren met de metro (lees onze benen zijn hier soms enorm aan toe) leek ons deze pas ideaal.
Zo waar, snap ik nu ook downtown en up town. Ik word nog eens een echt kaartlezares!
One world observatory, 9/11 memorial , charging bull en Brooklyn bridge staan op ons lijstje!
Eerst maar even kijken hoe lang de rij bij one world observatory is. Deze was er niet en we besloten hier dan ook maar meteen gebruik van te maken..
Wat een gaaf uitzicht!!! En wat hoog!! Zoals echt Amerikaans is dit zeker een uitje om te doen!
Chan wilde ook nog graag even kijken bij 9/11 memorial, indrukwekkend en bizar wat er zich hier 18 jaar geleden heeft afgespeeld. Als je hier loopt staat het kippenvel overal.
Nu op naar het hoogtepunt. Tijdens mijn zoektocht naar tips stuite ik op de charging bull.. Als je deze bull bij zijn ballen aan zou raken, brengt dit veel geluk… en kijk dat laatste stond mij wel aan! Nu bleek ik niet de enige gelukszoeker…
Er stond een rij bij de kop van dit beest en je gelooft het niet maar ook bij de kont van dit beest.
Dus besloten wij ook in de rij te staan… nooit geweten dat ik iemand zou vragen een foto te willen maken van ons.. bij de ballen van een stier.. alles voor het geluk!!
Een wandelingetje over Brooklyn bridge en ons daarna trakterend op pan cakes!! Wat nou burgers?!! Pan cakes dat is het.. Waarbij chan moeite had de helft van haar portie weg te werken had ik daarbij geen enkele moeite..
Chan heeft ondertussen wel 2 blaren.. we moeten het dus iets rustiger aan gaan doen voordat het zondag is..
Op de terugweg in de Disney store onze ogen uitgekeken..
Ook nog even 2 ‘echte’ NYC truien gescoord en uiteraard ook voor onze kroost.. kunnen we samen hip doen!
Harbor night cruise… Ik als echte openbaar vervoer verkenner… koos de verkeerde richting.. dat werdt uiteindelijk dan toch lopen..
Chan vertelde tussen neus en lippen, toen we op de boot arriveerde dat ze soms best wel misselijk wordt van varen..
Dit was uiteraard een kleinigheidje.
We werden begroet door een adembenemd mooi uitzicht.. wauw wat is NYC toch mooi… onze vriendin het vrijheidsbeeld schitterde in het licht en voor het extra wauw effect had ze onweer besteld!! Chan probeerde dat zo goed als kwaad op de foto vast te leggen (Is btw ook gelukt) ik hoefde alleen vanaf mijn stoel aanwijzingen tegeven en Chan rende dan heen en weer voor de juiste shot!!
Chan zei voorzichtig dat ze nu toch wel honger had gekregen.. Honger?!! Ik vreet bijna mijn schoenen op..
De weergoden waren niet met ons en we werden dan ook verwelkomt met een stortdouche.. binnen enkele minuten waren we doorweekt.. Uber bracht ons thuis en we snelde onze pas naar de pizzeria naast ons hotel.. die gingen er goed in.. we besloten de cheescake to go te doen.. mijn Engels is niet zo best, maar de beste mnr snapte dat ik een vork bedoelde… ooo fork?? Serieus waarom is dat woord dan wel hetzelfde?? Chan bescheurde het ondertussen om mijn hand gebaren.. de beste man verzekerde gelukkig dat het ok was!
Ik bewaakte uiteraard ons gebak met ons leven.. het regende nog steeds niet normaal heftig.. gelukkig heel aangekomen.. Nu heerlijk verslobberen en ons mandje in
17 maart
Dat uitslapen lukt best! 6.45 en 7.30!
Even douche en aankleden.. klaar voor het ontbijt!!
Nou daar dacht het hele hotel ook aan..
Een wachtrij voor het ontbijt? Serieus? Heerlijk die massa toeristen!!
Omdat we toch onze koolhydraten op peiling willen houden wachten we netjes…
Vanochtend staat het ophalen van ons startbewijs en de bandjes voor de bus op de planning..
Gelukkig konden we de bandjes van de bus toch nog krijgen.. we hadden uiteraard 1 mailtje over het hoofd gezien..
Ik kreeg alleen bij elke minuut dat ze naar 1 van onze paspoorten keek de zenuwen.. Er zal toch niet weer iets zijn, maar nee gelukkig niet.. op de wall onze namen zoeken en ook nog even luisteren hoe het parcour eruit gaat zien met de elevations (Ik kom nog eens als een volleerde Engelse terug)
T-shirts passen waarbij ik niet echt een goede outfit had aangetrokken. Om nou heel NY mijn derrière te showen leek mij ook zo wat. Chan paste voor ons beide…
Even onze spullen gedropt in het hotel en dan maar even een relaxt dagje in NY, laten we onze benen toch iet wat rust geven.
Toen we buiten kwamen waren de straten bezaaid met mensen in het groen!
St. Patricks day!! Uiteraard pakken ze hier groot uit!
We hebben even het tafereel en de parade aangekeken en besloten toen de drukte te verlaten..
Top of the rock, ST. Patricks kathedraal (niet te missen met St. Patricks day), Empire state building, Chryslers building, Grand central terminal, New York public library en chillen in Bryant Park waren onze activiteiten vanmiddag. Bij Bryant park vonden we de kraam wafels & dinges waar we onze harten konden ophalen aan een goede wafel!
Het ene gebouw was nog mooier dan het andere gebouw. Ik moest Chan haar mond af en toe dicht drukken, ook zo wat als er wat in zou vliegen..
Na nog even langs de kant staan voor de goede moves op Micheal Jackson en na een tip op weg naar Stardust..
Tja een rij op zaterdagavond… Ik snap het… Ik garandeer Chan dat het leuk gaat worden.. maar idd de rij is best wat aan de lange kant.. Na 45 min worden we uit de rij gevist.. twee plekjes aan de bar! Wij vinden het prima!
We moesten onze stembanden een beetje opwarmen, maar na een uur kwamen de pareltjes!! Aladin, Dirty Dancing, Back street boys en Grease.. Ik zong uit volle borst mee.. af en toe sloeg nu Chan mijn mond dicht..
Gelukkig vond Chan het ook fenominaal en was het, het wachten waard!
Uiteindelijk vond de ober dat ik wel genoeg vals gezongen had en bracht helaas de rekening..
Als een echte fans zwaaide we onze broadway sterren na!! Nu snel onze pyjama aan en hopelijk schitteren wij morgen net zo als deze sterren, maar dan na een rondje van 21km
De zenuwen stijgen en we praten ons zelf moed in… we kunnen dit!!
Slaap lekker
18 maart
D-day!!
Om 4:45 ging onze wekker!
Onrustige nacht.. niet omdat we niet konden slapen, maar de ambulance reden op en aan… Bizar je moet hier niet liggen te creperen want ze komen gewoon niet door het verkeer.. ze staan gerust 10 minuten vast of langer en zo dus ook voor ons hotel vannacht..
Maar toch sprongen we opgewekt uit ons bed!! We hadden onze kleding al klaar gelegd zodat we hier direct in konden springen..
We schitterde in onze oranje vestje waar ‘the Netherlands’ op paradeerde..
Uiteraard gesponserd door het beste Leidse bedrijf! André Piket schoonmaak en glazenwasserij!
Chan had nog een extra leuke sponsor! En op haar shirt staat dan ook met grote letters Hotel van der valk Sassenheim
De man bij het hotel had ons verzekerd dat ze het ontbijt om 5.30 zouden openen voor ‘the runners’ … Deze beste man had zich alleen vergist in De marathon.. Nee sorry geen ontbijt! Ok ook niet 1 banaan ?! Nope..
De beste man adviseerde om een Dunkin Donut te nemen, deze zijn 24 uur open… mnr wij moeten zo 21 km rennen en we zijn best te porren voor een donut maar niet nu..
Nee dat snapte hij wel.. maarja jullie zijn nu eenmaal niet met zoveel lopers als de marathon en dan heeft het geen zin om het buffet te openen..
Gelukkig had onze Leidse vriendin nog een appel, hadden we gister twee bananen mee gegrist en hadden we een walnoten zakje gekregen bij het ophalen van onze nummers.. die bananen waren iet wat bruin, maar dat mag de pret niet drukken! Met een beetje behelpen hadden we dan toch een ontbijt.. Onderweg naar de bus scoorde we nog een star bucks thee, zo nu is ons breakfast compleet..
Op naar de bus!
Perfecte timing.. we konden meteen instappen! We arriveerde in prospect park en werden nog even gecontroleerd of we niks illegaals bij ons zouden hebben.. iedereen trouwens..
Je voelt je hier hardstikke veilig, de helikopters en politie mannen en vrouwen waren niet aan te slepen..
Nog even 2x geplast.. ja dan moeten we het nu toch minstens 3 uur kunnen vol houden (hopen we dan). We hadden niet zoveel gedronken gelukkig en het is vroeg.
Om 8:30 mochten we onze corral binnen lopen. 8:45 gaan we dan toch echt van start!! Zo benieuwd hoe we het gaan doen..
Wat een gave route en al die mensen.. Chan was nog trotser dan mij op onze oranje vesten.. Kijk Shar nu zien ze dat we uit Nederland komen, dat heeft je vader echt goed bedacht!! Uiteraard ben ik ook hardstikke trots dat hij dit heeft laten maken. Onze namen maakte het compleet.. langs de zijlijn konden ze ons nu goed toe juichen.. go Chantal!! Go Sharon.. Chan was lichtelijk jaloers hoe de Amerikanen mijn naam uitspraken..
Hoe verder we kwamen hoe meer boost we kregen om het te halen!
Bij de 15 km kwam een Amerikaan vrolijk naast ons rennen.. Ik zag jullie bij de start!!! En nu voel ik mij geweldig!! Ik riep nog ik nu ook! O hoezo? Jullie zijn professionals! Haha onze outfits ja.. maar nee wij zijn ook maar gewone runners..
De laatste 2 km… mijn knieën wilde niet meer.. kwa conditie ging het met beide nog prima..
Bijna echt bijna… Chan huppelde zoals altijd weer vrolijk naast mij.. (Ik heb maar iet wat meer getraind, maar dat mag de pret niet drukken). Op de laatste 800 meter kwam ook bij Chan de lichamelijk gebreken..
We laten ons niet kennen door deze luttele meters!! Jaaa daar is de finish!! Als echte oranje leeuwinnen kwamen we trots over de streep!!!
Snel wat eten en drinken want daar waren we na 2:30 uur echt aan toe..
Foto momentjes en onze medaille stralend omhoog houden aan ieder die dat wil zien! Dit voelt zo goed!!
Nu tijd om onze fans te berichten! Wat heeft iedereen met ons mee geleefd, dankbaar met zoveel lieve mensen om ons heen… Zo leuk dat we werden gevolgd en het voor ons een feestje voelde met de leukste mensen om ons heen.. Door jullie energie kwamen we zo ver!
Douche en nog meer douche en warm aankleden.. We konden toch niet in deze gave stad, in onze bed blijven liggen en we besloten dan ook om onze overwinning te vieren..
Eerst een goede donut scoren bij thedoughnut project! Kijk, nu was ik best in voor een donut..
Verder naar de Gansenvoort market om daar de beste koekies te scoren die er bestaan!! O je moet ze echt bekijken op IG (net als de donuts trouwens)
Duchess Cookies… Ik voelde me net zelf een eenhoorn na het eten hiervan..
Lekker Healty zijn we al de hele week, wij zijn de echte suiker liefhebbers en laat NY daar nou raadt mee weten..
Chelsea Market bevindt zich hiernaast en laten we deze nou als tip hebben doorgekregen! Wat een prachtig gebouw alleen al.. heerlijk even struinen door een pop up store.. ja dit zijn mijn twee favoriete markets.. ze zijn beide erg leuk!
We wilden dan toch nog graag de tip compleet maken met het high line park, maar we konden echt niet meer.. We keken elkaar zwijgend aan en met een tevreden gevoel waggelde we naar de metro..
Het toeval bestaat niet maar de metro station eindigde bij shake shack.. deze stond ook nog op ons lijstje.. we besloten het mee te nemen..
Op bed met TLC en onze benen gestrekt..
Deze dag kon gewoon niet beter!
Het was perfect…
19 maart
Als omatjes werden we wakker.. Gisteravond voelde we de spierpijn al goed opkomen.. vanochtend was dit uiteraard nog een stukje erger..
Langzaam onze benen over het bed gezwaaid.. onze knieën protesteerde toch wel.. Chan bleef nog maar even liggen.. Ik waggelde alvast naar de badkamer…
Als je eenmaal aan het bewegen bent gaat het best!
Omdat we gister vroeg ons mandje waren in gegaan waren we redelijk vroeg wakker.. pak hem beet 5:50..
Toen we beide uitgevouwen waren besloten we naar het ontbijt te vertrekken.. Chan kon enkel niet meer bukken, maar als ze iets liet vallen vond ik het geen enkel probleem om dit liefdevol op te pakken..
We stapten uit de lift… en we waren gewoon de eerste!! De deuren gingen net open en dit voelde als een walhalla…
We mochten een plekje uitzoeken bij het raam met uitzicht op Times Square…
We bestoormde het buffet alsof we al geen 100 jaar hadden gegeten.. pancake, eieren, croissantjes en veel fruit met yoghurt!! Kom maar op met die calorieën..
Toen we tevreden gingen zitten met al dit eten liep het restaurant vol… maar wij hadden wel het mooiste plekje!
Terug naar onze kamers, de koffers moesten helaas weer ingepakt worden..
Ik heb nog nooit de onderkant van het bed zo lang bekeken.. dat omhoog komen duurt even..
Omdat rust roest bedachten we dat we vandaag konden afsluiten met het higline park.. daarna nog een goede Amerikaanse hotdog gescoord.. We kwamen zo waar een gratis attractie tegen, we zijn de naam vergeten, maar het is een soort vaas waarbij je de top kon beklimmen… We spotten ook een lift.. onze pandaberen ogen brengde geen geluk.. nee alleen mensen boven de 88 en slecht ter been mogen met de lift!! Ok, we dropen langzaam af.. Als we nu omhoog zouden lopen denk ik dat onze benen het begeven…
Nog even een laatste pitstop op times Square, ik wil gewoon even heel asociaal mijn creditcard laten slingeren.. De Disney store leek mij hier helemaal geschikt voor.. Mijn kind heeft mij immers 5 dagen moeten missen en mijn rol als suikertante voor mijn nichtje neem ik bloed serieus… Ik had alleen moeite met kiezen welke prinses nou het leukste was.. De verkoopster vroeg uiteindelijk of ze moest helpen? Eh nee we weten niet welke we het leukst vinden.. oo heeft ze een favoriet? Eh nee… Ik denk dat het voornamelijk mijn favoriet wordt, maar dat mag de pret niet drukken.. Ik weet zeker dat haar ogen ook zullen glinsteren bij het zien van deze prinses!
Voor Bram was het makkelijk… zoals altijd bij jongens.. Cars..
Zo nu nog even 2 uur chillen op het terrasje bij Pret Manger met een large tea en een muffin..
James hield ons gezelschap en vertelde honderden uit over hoe vet Amsterdam is en uiteraard over New York.. Hij moest ons na een tijdje toch echt verlaten want zijn vrouw vond het nu wel genoeg… We zwaaide deze lieve James uit en beloofde nog eens terug te komen.. of een slaapplek bij ons zodat hij van Amsterdam kan genieten..
Nu toch echt tijd om de bus richting New ark te nemen…
Op het vliegveld was alles digitaal… wij als domme blondjes snapte hier uiteraard de ballen van.. uiteindelijk lukte het dan toch.. check bags?? Weten wij veel dat het check in is.. wij dachten nee je hoeft ze niet te checken.. duhhh dat checken hebben wij al gedaan, maar ok, toch check bags..
De speurhond liet ons gelukkig ook vrolijk door..
In het kader van eten heb je nooit genoeg, vonden we ook hier dat we best een maaltijd naar binnen konden werken.. weer alles digitaal?! Hallo wij willen gewoon mensen zien en vragen stellen enzo.. maar ok de computer deed zijn werk.. Mijn eten viel behoorlijk tegen.. uiteraard had ik al ergens iets ongezonds gespot..
5 min later kwam ik dus terug met een grote bak frozen yoghurt.. Chan was ondertussen toch lichtelijk jaloers op ‘mijn toetje’ en overdreef met een large milkshake… zo nu al de calorieën er weer aanzitten (of meer) na de loop van gister kunnen we boarden..
Er moest nog even een genarator gemaakt worden.. ehh ik hou er niet van als er dingen kapot zijn voordat we gaan vliegen… uiteindelijk 50 min vertraging, maar als ze dan die genarator goed gemaakt hadden hoor je mij niet klagen over de tijd!
6.15 zegt de vluchttijd… 2 uur korter dan de heen vlucht en 6 uur klinkt toch gewoon mega kort!
Na een film en paar hoofdstukken verder, toch maar proberen te slapen…
Chan had het laatste halfuur de tip! Je moet gewoon je kussen op je tafeltje voor je plaatsen… kijk zo met je hoofd er tegenaan.. Ik moet zeggen het sliep toch nog even 30 minuten goed!
Omdat vliegtuig stoelen niet heel comfortabel zijn en ons lichaam al wat protesteerde, werdt het er niet beter op..
Maar ach misschien hebben we toch 3 uurtjes geslapen..
De mama van Chan was er al voordat ons vliegtuig de grond raakte.. ze had voor ons alvast opgezocht welke bagageband we moesten hebben..
Het verliep gelukkig allemaal soepel..
Zo terug naar de realiteit.. JP kwam al met veel te veel vragen wat ik dan hier wilde of wilde ik misschien die stoel toch hier?! Ehhh ik was nog even aan het nagenieten..
Terug in een soort half af huis, maar toch echt thuis.. hij had ze best gedaan om het leefbaar te maken..
New York je was weer te gek!! Ik denk dat je nog wel 100x naar deze stad kan gaan, zonder erop uitgekeken te raken… Ik heb je nogmaals in mijn hart gesloten..
….
….
Is alweer nieuwe plannen aan het smeden…
Chan waar waren er nog meer halve marathons??
Een zucht…. maar ik weet zeker dat ik haar volgend jaar weer mee krijg naar een toffe plek 
