Onze huwelijkstrip kon beginnen…
De nacht was niet iets om over naar huis te schrijven. Rond 24.00 belanden mnr bij ons in bed en eigende zichzelf de ruimste plek toe. Met een snurkende JP daarnaast vertrok ik half naar dromenland.
De wekker ging om 6.15 en ik besloot er maar meteen uit te gaan. JP en Bram ronkte door de wekker heen. Via de sms kreeg ik een bericht binnen dat we een halfuur vertraging hadden. Daar maakte ik dankbaar gebruik van door heerlijk in alle rust mijn ontbijt te maken.
JP kwam 20 minuten later verwilderd naar beneden en zat al met 1 been in de auto, ik kon nog snel roepen dat we vertraging hadden. Ooo ok, dan eerst koffie!
Daarna onze directeur voorzichtig wakker gemaakt want vandaag willen we geen ochtend humeur!
Het ging eigenlijk best vlotjes en na Lil en Lou een dikke knuffel te hebben gegeven konden we gaan.
Bram bleek in een uiterst goed humeur. Op Schiphol hadden we het speelgoed vliegtuig gevonden en bleek ik uiteindelijk moeier te zijn dan Bram. Wie heeft z’n klimtoestel bedacht? Rennend naar de gate, waarbij Bram continue riep… klaar ….. start en weg was mnr. Nee we waren niet te laat maar Bram vond rennend naar de gate gewoon leuker, alles voor het uitstekende humeur te behouden! Misschien dat mijn hardloopschoenen dan gewoon in de tas kunnen blijven. Bij het aanzien dat ik die schoenen in de koffer stopte, keek Jp mij vragend aan??? Serieus? Ja ik wil echt 2x lopen. Je weet toch? Maart? Ok je bent niet goed, maar je mag ze meenemen. Ik ben zelf ook nog niet echt overtuigd of ik ze ook echt ga gebruiken, maar we zullen zien.
JP zag deze trip niet zo zitten.. 10 uur in een vliegtuig met Bram. Nee hij wilde liever iets anders…. daar was dan de compromi.. We gingen toch.
Dus ik doe er alles aan om de twee heren het naar hun zin te houden. Ik zal het tegendeel bewijzen!
Nog even een tijdschrift gekocht en een doos sigaretten. Er moet toch een moment zijn dat er stoom uit je oren komt, ik vind stoom uit mijn oren van Bram al genoeg. Vriendlief niet.
Er was maar heel even kortsluiting toen we het vliegtuig in moesten.
Nog even mijn zuster een foto gestuurd dat we nu dan toch echt zitten.
Ze stuurde nog even een foto terug…. van een prinsessen duplo poppetje… naja dat moest het zijn. Lola heeft het prinsesje behoorlijk aangevreten. Oeps… ze ging wel even naar Intratuin een bot halen en ik beloof het na de vakantie goed te maken.
Bram was een engeltje, zelf had ik natuurlijk ook wat twijfels. Uiteraard deelde ik deze twijfels niet en was ik vol overtuiging dat het vlekkeloos zou gaan.
De vliegreis duurde niet 10 maar dik 12 uur. Tussenlanding alles (zo zouden mijn leerlingen het omschrijven). Mnr had het met zijn puzzels, iPad en Nijntje spelletje prima naar zijn zin. Ik had mezelf ingedekt en kadotjes gehaald mocht het toch mis gaan. Ik was op alles voorbereid.
JP heeft denk ondertussen 4 films weg gekeken en lachte daarbij luidruchtig, hij vergat dat hij oordoppen in had en niet alleen in het vliegtuig zat.
Als ze drinken kwamen rond brengen vroegen ze van ellende maar aan mij wat hij wilde… Ik verkondigde maar dat ik hem goed onder mijn hoede zou nemen en hem na de vakantie terug zou brengen naar de stichting… de stewardess knikte.
JP zit overigens nergens mee en keek rustig verder. Ik stoorde hem maar niet teveel want hij ging er zuur van kijken.
Geland, op naar de huurauto. Bram was uit zijn slaap ondertussen gehaald en nu toch wel echt chagrijnig. Mag nu ook best, we zijn er bijna.
Autostoeltje?? Nee hebben jullie niet. Heb je dat ook gevraagd? Nee hoezo? Ik had ineens een kind van 2,5 jaar….
Nee kunnen we vandaag niet meer regelen. JP vroeg voorzictig en nu? Gewoon op schoot. En als ze mij aanhouden? Oooo geen probleem! We zijn in Curaçao! Ok…
Bram zag de auto en zijn gezichtje klaarde weer op. Ik zetten hem maar in het midden want mijn moederhart houdt niet zo van niet in de gordels.
Bram vond het overigens wel fantastisch en lachte hard.
Zo aangekomen… Ik was het inmiddels helemaal zat en moe. Ze brachten ons snel naar de bungalow, nog even afspoelen en naar bed!
Hallo bon bini, hallo bed! Tot morgen
dag 2
De ochtend begon om 5 uur! Prima tijd al zeg ik het zelf… en aan 1 stuk doorgeslapen het kan slechter!
We konden in iedere geval rustig bijkomen en chillen in bed. Ik denk dat de mensen van het bungalowpark het verkeerd begrepen hadden. Dat we nog moeten trouwen… twee aparte bedden… waarschijnlijk iets met geen seks voor het huwelijk. Zodra ze Bram zagen zag ik ze denken… niet gelukt.
We zouden in elk geval genoeg plek hebben als Bram zijn kinderbed niet zou waarderen. Ik ben niet zo moeilijk op vakantie.
Tijdens het chillen even de hotspots gezocht. Eerst even ontbijten en dan door naar de AH. Ja de AH. Super makkelijk kan je gewoon kopen wat je altijd in huis hebt. Het echte vakantiegevoel…
Ik moet sowieso even wennen dat hier iedereen (ok bijna iedereen) Nederlands spreekt. Aan de ene kant super relaxt want mijn Engels is niet zo best. Dus nu kan ik met gemak 1 bol ijs bestellen, zonder dat die man denkt dat ik zijn klokkenhuis bedoel. Ik zal je de rest van mijn Engels besparen..
Maar aan de andere kant mis ik het dat ik niet met mijn hand, arm en voetgebaren mij verstaanbaar moet maken en lekker ongeneerd kan kletsen en niemand mij kan verstaan.
We besloten eerst ons eigen strandje te verkennen. Na ons te hebben geïnstalleerd ging JP alvast even in de zee op onderzoek uit. Met zijn snorkel…
Goed gekeurd. Uiteraard ook een duikbril want met zijn eigen snorkel komt die niet ver..
Bram besloot daarna te vertrekken naar dromenland en ik wuifde naar de ober dat ik wel een ijskoffie lust!
Met mijn boek en ijskoffie in mijn hand heb ik de aankomende anderhalfuur genoeg.
Bij het inpakken, pakte ik ook 5 studieboeken in… weer die wenkbrauw van JP, maar ik moet zeggen literatuurstudie in de zon is echt zo slecht nog niet! En in de relaxte sfeer krijg ik genoeg energie om nieuwe ideeën op te doen.
Na het tukkie van Bram nog even een heerlijke plons in ons zwembad!
Spaghetti en een poepbroek, met een kokhalzende Jp maakte de dag af!!
Welterusten
Dag 3:
Auw… Als echt witte Hollander had ik mezelf met factor 50 ingesmeerd en als echt blondje was ik ook goed verbrand.
Ze zeggen altijd, kom je niet te bruin terug? Nou wees niet bang, ik kom als een kreeft terug. Dat je dan niet weet of ik nou boos of gewoon verbrand ben.
Met Bram was ik een stuk voorzichtiger geweest en die had ik dan ook meteen een uv lange mouwen shirt aangegeven.
Die had ook ook op het heetst van de dag een siësta gehouden in de schaduw dus die was een stuk slimmer dan zijn ouders.
JP had zich voor het gemak helemaal niet ingesmeerd dus daar hangen de vellen op zijn rug. Hij had wel liefkozend mijn rug ingesmeerd, maar had dit niet heel zorgvuldig gedaan, waardoor ik nu een rug met rode vlekken heb.
Bram trok de nacht lekker door en ontwaakte om 7 uur, ik heb denk het meeste last van een jetlag want ik hoor de 2 heren enkel hier de palmbomen omzagen.
S ochtend deed ik even onderzoek naar welk strand we vanochtend moesten gaan. Ik stelde 3 strandjes voor, kokomo beach, daaibooi of porto mari. JP mocht kiezen…. en dat betekent dan uiteindelijk dat ik als nog zelf bepaal anders vind ik het allemaal wat lang duren.
Porto mari! Ik had gelezen dat daar woody en Willy zouden zitten. 2 biggen op het strand. Dit leek mij het beste selfie moment!
Auto ingeladen, nog steeds zonder kinderstoel. Ze nemen hier nogal de tijd als ze iets regelen…
Onderweg spotten ik de flamingo area. Daar moeten we uiteraard vandaag nog even stoppen.
Daar is het WILLYWOOD, het nieuwe HOLLYWOOD! We reden de parkeerplaats nog niet op of 1 van de varkens had ik al in de smiezen!
Ik brak nog net mijn nek niet voor dit uitgekozen selfie moment. Het was dan weliswaar niet op het strand, maar het was toch echt Willy of Woody. Ik hoopte dat 1 van de biggen dadelijk nog even de tijd zou nemen om met mij samen pootje te gaan baden.
Bram besloot zijn siësta vandaag vroeger in te lassen. De mensen naast ons waren zichtbaar dankbaar dat dit kleine draakje zich in de Heinekenhandoek wikkelde en voor 3 uur vertrok naar dromenland.
JP en ik wisselde af met het snorkelen en we hoefde niet ver om een mooie vis te spotten.
Nog even een broodje kroket gescoord, zoals echte locals…. Ik weet zeker dat die ook weleens een kroketje naar binnen werken. Het culinaire eten is wel een hoogtepuntje deze vakantie!
Op de terugweg naar de flamingo s gezwaaid. Helaas wilde ze niet dichtbij komen.
Nog even naar de supermarkt, jumbo afwasmiddel en een pakluiers van pampers gehaald, om in de sferen te blijven.
JP moest voordat we tegelijk met Bram naar bed gingen nog iets kwijt… jeetje Shar ik heb toch iets teveel gesnorkeld. Oja?? Je hebt pak hem beet een uur tot anderhalfuur bij elkaar in het water gelegen? Ja echt he! Ik ben helemaal overbelast, mijn kuiten doen echt zeer.
Nu was ik het die een wenkbrauw omhoog trok…. slaap lekker schat, morgen zwem je het er vast weer uit!
Dag 4:
Aaaaa Shar mijn kuiten!! Om 7.15 klonk het vanuit onze kamer… Ik was al rond 5 uur op, Bram was er klaar mee en wilde met de auto s spelen. Subtiel maakte die mij wakker..
Ik had bedacht dat ik vanochtend dan toch maar de stoute schoenen moest aantrekken, ik bedoel mijn sportschoenen.
Horloge en telefoon mee en mijn gps deed het zo waar! Bij het aanzetten van de dribbel dacht ik… Ok ik snap het misschien toch wel dat mensen dit doen op vakantie! De eerste km ging best! De 4 daarna waren loodzwaar. Ineens dacht ik JP heeft hardstikke gelijk, ik ben echt niet wijs hoor. Ik wilde eigenlijk bij de 3,5 km stoppen. Jeetje wat heet!!! En het was nog maar 7.45. Ik heb alles in die laatste 1,5 km gedacht, maar ik heb het gewoon gedaan!! Knalrood en het zweet liep overal. De bewaker glimlachte en zwaaide vriendelijk toen ik met een knalrode kop voorbij kwam lopen. Zo nu eerst een koude douche. JP lachte me uiteraard keihard uit toen ik binnen kwam zetten, maar ik kon aanschuiven bij het ontbijt fris en wel.
De ochtend werdt vervolgd door een rondje in het seaaqaurium. Eerst de zeeleeuwen show… vol.. we konden daar buiten langs de kant wel even kijken…
Hier had ik vanochtend ook langs gelopen. Hier had je dus eigenlijk geen kaartje voor hoeven kopen.
Het aquarium zelf stelde weinig voor. Bram was er na anderhalfuur al klaar mee.
De onderwaterboot was dan wel weer een succes.
Op de weg naar ons huisje konden we dan eindelijk de kinderstoel ophalen.
Opa en oma zouden zo wel arriveren.
Tijdens onze heuvelachtige tocht omhoog naar het huisje kwamen we de bus al tegen!
Op naar blue bay. We hebben de offline kaart gedownload en tot nu toe is dat helemaal top. Alleen blue bay lukt niet helemaal… het wordt kokomo beach. Even lijkt ook dit geen bestaande weg, maar we rijden toch door en daar is het dan toch echt! Wat een gave plek. Misschien dan toch een geluk dat bleu bay het niet deed.
De kippen lopen vrolijk om ons bedje heen. In het water staan 2 schommels wat mijn dag uiteraard compleet maakt en in het midden van het zand staat er een groot piratenschip voor Bram! Ook zijn dag kan niet meer stuk!
Met een overheerlijke ijskoffie vindt ik het geen straf om bij de piratenboot te staan en mag ik mezelf dadelijk verblijden met een schommeltripje.
Eten, zonnen, snorkelen en schommelen. Op naar ons huisje!
De avond afgesloten met een lekkere spies bij chill & grill! Bram plakte ondertussen bij ons alle 4 stickers op ons hoofd en vroeg geregeld of we dan ook nog even poesje mauw of olifantje in het bos wilde zingen. Uiteraard!
Op naar morgen
dag 5:
Zo die cocktail werkte goed. Ik sliep heerlijk! Bram denk ik ook want ik heb niks gehoord tot 6:30.
JP opperde vandaag wil ik iets actiefs doen. Nou dat hoor je niet snel uit zijn mond.
Ik pakte de kaart er even bij waar ik alle aantekeningen op had gemaakt wat leuk zou zijn. In iedere geval dat zegt Google.
Het wordt snorkelen bij het wrak tugboat.
Als ik het goed had opgezocht moet het bij caracasbay zijn. De navigatie stuurde ons weer in the middle of no where. Nu geloofde we het toch niet helemaal of hij ons wel goed stuurde. Even een klein stukje terug. Nee toch stuurde hij ons goed bij navragen. Met een soort van op een kartonnenpijl, op een bord gaf die uiteindelijk de tugboat aan. De weg alleen er naar toe is al een beleving en het uitzicht nog mooier. We hadden een privé oppas ingehuurd (lees opa en oma ) ideaal. Konden we gewoon samen even snorkelen.
Nog even een donatie gedaan voor de zwerfhonden en katten, waar de duikschool bij dit verlaten strandje geld voor inzamelde.
Op naar Jan Thiel, geen goede keus, bij binnenkomst ging er al iemand op de vuist. De rest laten we in het midden. Het volgende plekje lukte ook niet helemaal met de navigatie dus werdt het draaibooi…
File… daarna maakte JP er een soort jeep/race wagen van en scheurde met onze Kia als een volleerde max naar the beach toe.
Kees de friettent kwam ons al met een walm van frituurvet tegemoet. Lekker he gewoon een patatje met bestellen, waarom ook niet… culinair zou het deze trip niet worden.
JP had al snel op het strandje een zeeschildpad in zee gespot, bij de eerste jump lukte het ons niet om hem te vinden.
Toen ik even zat te chillen kwam hij aangesneld, jaaa hij zit er nu echt. Nu toch echt gezien!
Hopelijk zien we er deze week nog meer!
Thuis aangekomen voelde ik me niet echt top en besloten we dat het soep met brood wordt. Daarna lekker op 1 oor.
Dag 6:
JP klaagt nog steeds elke ochtend over zijn kuiten… hij is ook niks gewend.
Bram had opa en oma naast ons huisje al gewekt en samen konden we dan gaan ontbijten. Daarna snel omgekleed om naar de markt in Punda, Willemstad te gaan.
Bram vindt nog steeds het spelletje start… af het leukste om te doen en zo ook deze ochtend. Hij vergat alleen dat hier ook veel cactussen staan. Met zijn kontje zo in een cactus… dat was uiteraard brullen en oma viste ondertussen de cactus naalden uit zijn komt en rug.
Op naar Willemstad, de markt, pontjesbrug en gewoon even door de stad wandelen!
Mijn moeder heeft een liefde voor de dikke dames die door heel Curaçao te koop staan, dus dat wordt vaak stoppen.
Ijsjes gescoord, die ik uiteindelijk met liefde op eet. In het kader van Bram hoeft niet meer.
Op de terugweg nog even fruit scoren, waarbij JP vindt dat ik ben opgelicht voor 10 dollar en ik vind dat hij niet zo moet zeuren. Bram krijst ondertussen dat hij die bal wilt hebben en begrijpt niet dat je met een meloen niet kunt gooien… afijn
Op de terugweg viel Brammie in slaap en konden we hem thuis mooi overtillen in de buggy, waarbij ik mijn dikke dames reet nog even in de zon kon gaan bruinen.
Ondertussen had ik ook nog wel een paar nieuwe ideeën bedacht voor ons huis. JP krijgt nog net geen punthoofd en zegt dan… dat zei ik toch… daar heeft die een punt, ik was misschien wat eigenwijs.. ben ik anders nooit.
Het avondeten met de voetjes in het zand doorgebracht en Bram op de schommel!
Morgen weer een mooie nieuwe dag
Dag 7:
Vandaag wil ik schildpadden zien opperde JP! Staat uiteraard ook op mijn lijstje.
Playa forti had ik al in Google gevonden. Later kwam ook porto Grandi tevoorschijn. Ligt bij elkaar, zag ik op de kaart. Als echte toerist zoek ik s ochtend of s avonds met Google (weet niet of echte toeristen dat ook doen) op de kaart waar het is en of we dit op ons lijstje moeten aankruisen.
Zo gingen we dan vanochtend helemaal naar het westen. Hier liggen sowieso de leukste strandjes!! We liggen zelf dichtbij Mambo beach, maar dat is toch wel echt toeristisch, zegt deze toerist den top dan…
S avonds is het wel top want het kleine boulevardje heeft genoeg eettentjes.
Dan heb je ook nog Jan Thiel (waar we overigens nog niet zijn geweest) maar dan blijven we handtekeningen uitdelen..
Na een klein uurtje rijden kwamen we uit op playa forti, was wel heel erg afgelegen strandje, een klein stukje verderop zag het er beter uit vanaf boven de berg.
Playa piskado..
Een klein strandje met een kleine snackbar (curaçao is gewoon niet culinair) en een paar bedjes. Op de steiger waren ze al vis aan het snijden.
Geparkeerd, we werden al vrolijk begroet, de man vertelde dat de schildpadden al bij de steiger zwommen.
Even een bedje gehuurd en Bram overgetild, die was in slaap gevallen en alles geïnstalleerd.
Hup go pro mee en het water in! Ja heel eventjes zoeken, maar daar was ze of hij dan!! Een joekel en nog 1 en nog 1tje. Wat een gave beesten. Net of je echt in finding nemo zwemt.
Nog even een vette bek bij de mr. Turtle snackbar gehaald en toen ze weer riepen SHOWTIME! Wist je dat je weer je snorkel moest pakken en een sprintje moest nemen naar de steiger. Het vis wat over is voeren ze dan aan de schildpadden.
Of je nou op de steiger staat of in het water hangt, je kan ze heel goed zien!
Ik kies dan weer liever het water… gewoon 7 stuks!! Ze zwommen gewoon langs en onder je door!
Om 15.30 dan toch maar echt naar huis.
Nog maar even hier een duik nemen en eten bestellen.
De avond afgesloten met een potje kaartje… JP was de ezel…
Tja een beginnersfout zullen we maar zeggen..
Tijd om af te sluiten!
Dag 8:
Goedemorgen mnr Bouterse, JP vond het uiteraard grappig om met inchecken te melden dat Desi Bouterse familie is…
Ik blij dat ik mijn eigen naam heb gehouden… vroeger dacht ik altijd zo hoort het, dat is mis ook nog een beetje zo, maar ik ben graag eigenwijs en had nogal moeite met het afstaan ervan. Dus heet ik gewoon Piket zoals ik altijd heb geheten, de flauwe grappen met nu moet je Bouterse heten sla ik dus graag in de wind. We noemen uiteraard geen namen over wie dit graag had gewild, is trouwens niet JP die is zoals in alles niet zo moeilijk.
Mientje de vrouw die de kamers onderhoud vindt het dan elke morgen ook geen straf om er de gek mee te steken! Wat een leuk en lief mens! Bram mocht ook nog even meehelpen de vuilewas op te halen in dat o zo felbegeerde autootje, hij was helemaal in de gloria.
Jp bedacht deze ochtend dat hij geen korte broek heeft meegenomen en bombardeerde een lange broek als korte broek, a joh gewoon de schaar erin, mijn moeder gaf hem groot gelijk en helpt een handje. Mijn vader en ik bekeken dit tafereel vanaf een afstandje… JP doet nog veel DIY maar ik mocht dat eigenlijk niet vertellen… (het is iets met zijn haar…) nu hopen dat die het niet leest, wat over het algemeen ook zo is..
Mijn moeder had al begin van de trip geopperd dat ze graag naar de struisvogel farm wilde. Ze zijn al 2x eerder in Curaçao geweest maar hadden dit toen overgeslagen, lees ze had toen alleen met haar dikke billen op een strandbed gelegen. JP en ik laten ze wel even met mijn bedachte hotspots het eiland zien. Vandaag dus de struisvogels!
Het lag dichtbij en uit de radio klonk dan ook heerlijk 100%NL (in iedere geval zelfde muziek) en mijn moeder blerde op de muziek van haar tijd mee.
We gingen mee met de tour van 45min, dit zou Bram ook nog wel volhouden, desnoods met een spelletje op de telefoon. Eerst nog even samen trampoline springen, Bram en ik dan. Ik had trouwens geen keus want Bram zei op dwingende toon ‘ mama in ‘
In de jeep naar de struisvogel, wat een maffe beesten. Zo vertelde de rondleider dat een mannetje wel 10 vrouwtjes mag hebben, maar dat hij wel alle eieren uit broedt, max 24…. 24!!! En daarnaast dus ook zijn verantwoordelijkheid neemt voor het kroost. Nou dat klinkt dan toch best goed!!! De vrouw hoeft ze enkel uit te poepen. Al is dat al zwaar genoeg, verder mocht ze zijn pinpas gebruiken en hoorde ze de man niet klagen…
Door naar de jongere struisvogels, die zijn minder agressief… Nou het leek in eerste instantie of ze wilde aanvallen, zo verklaarde de man, ze denken dat wij hun ouders zijn. Ze worden nadat ze zijn uitgepoept als ei weg gehaald en door de farm grootgebracht. Dus het was een soort liefkozend onthaal. Daarnaast vertelde hij ook dat hun hersenen zo groot zijn als een oog… misschien daarom wel ‘je komt toch niet uit een ei ‘ vandaan komt. Ze kunnen max 8 minuten iets onthouden.. en rennen als er een puma achter zich aankomt als een kip zonder kop 30 min… Ze zijn dan alleen wel vergeten waarom ze rende.. Heerlijk lijkt mij deze eigenschap.
Een struisvogel die ze kop in het zand steekt, leerde wij, is geen struisvogel.. Ze zijn niet helemaal gek! Maar ze houden wel hun oor bij de grond om te horen of erover 8 min iets geks aankomt en dit dus voor zijn (die 8min heb ik trouwens zelf verzonnen, maar lijkt mij wel handig, als je verstand niet langer werkt).
Daarna tijd om ze te voeren, handig joh die prive nanny! Opa hielt bram zoet en ik kon ze dan mooi met oma gaan voeren, die dit trouwens als een gillende keukenmeid deed, ik was uiteraard een voleerde struisvogel voerder.. JP keek wederom hoofdschuddend toe. Na dit avontuur mochten we nog even op een echt struisvogel ei staan, uiteraard een onbevruchte, al is een mannetjes struisvogel al snel 200kg en laat ik dat dan weer net niet wegen.
Als een echte toerist kocht mijn moeder de foto en vervolgde we onze weg naar het strand om te lunchen. Bram lag ondertussen weer lekker te slapen. Na zijn slaapje even swemmen (zoals Bram dat vraagt).
Ik had Simbal gevonden.. de shoppingmall, mijn moeder haar ogen gingen al glinsteren.. mijn vader zijn ogen trouwens niet..
We besloten daar dan ook maar te eten. Je zult je niet verbazen maar weer patat. Het komt ondertussen wel een klein beetje mijn neus uit, maar ok. Doe maar een cheeseburger.
Bram kreeg ondertussen een driftaanval.. laten we het over de rest niet hebben… laten we zo zeggen het was een leuk kinderparadijs, maar Bram plukte net het verkeerde vruchtje…
Aaa kinderen zijn zo leuk als ze slapen… welterusten!
Dag 9
De ochtend starten ik met een rondje wapperende manen… 5km mambo beach… Nou mijn wapperende blonde manen zijn meer langs mijn gezicht gedrapeerd en heel sexy lopen op de muziek zit er ook niet in. Dan zou ik het bij 500 meter moeten houden.. maar goed ik heb 2x gelopen in deze vakantie…
Mnr Bouterse lag uiteraard nog languit en ontwaakte net toen ik was omgekleed.
Vandaag wordt het playa lagun. De planning is om mijn ouders daar met Bram te droppen en dat Jp en ik de watertaxi vanaf santa crusz nemen om 13:00 naar de blauwe grot.
Onderweg nog even een geit geredt, ze waren in de ontsnappingmodus, maar 1 geit bleef hangen in het hek. Mijn dierenhart kon deze geit moeilijk laten hangen.
De watertaxi mnr had even een langere siësta ingepland dus het wordt geen blauwe grot, ze maken zich hier niet druk en de beste man zou morgen wel weer varen.
Playa lagun vind ik zelf dan wel weer verrassend leuk en de tentjes die er staan zijn goed! Een tosti en een ijskoffie daar wordt ik best gelukkig van. Dat het tijdens het snorkelen ging regenen nemen we maar voor lief. Een schildpad kwam ons hier ook weer even begroeten.
Op de terugweg even kijken of cas abou een aanrader is voor morgen, maar zodra er betaald moet worden is er 1 in het midden die zijn poot stijf houdt en daar nooooit meer naar toe wilt… en het leek ma en mij zo leuk…
Nog even langs de paardenranch, een tip van Amber en als echt paardenmeisje moet ik natuurlijk even kijken.
Bram wil zoals altijd afsluiten met een verfrissende plons. Vanavond staat eten bij de Gouverneur in Willemstad op het menu. Bram heeft al snel een vriendje gevonden en zolang hij zijn auto s mag gebruiken is er geen wolkje aan de lucht….
Het werdt al snel een donderwolk… We besloten dan ook maar te vertrekken want zelfs toen het personeel met ijs kwam was mnr niet tevreden. Nog wel even een fotomoment bij de pontjesbrug…
En nu even kijken wie er als eerst de ezel is.. hup 31en
dag 10
Ik ben echt onweerstaanbaar… ik ben helemaal lek geprikt. En de 2 heren blijken er geen last van te hebben.
Vanaf een afstand zie je de bulten al zitten..
Deze ochtend vond JP dat Bram nu eens mocht kiezen.. en volgens JP vindt hij zwemmen in het zwembad het leukst.. ok.. nou Bram vond helemaal niks leuks en ik bekeek het tafereel vanaf een afstandje.. uiteindelijk wilde mnr wel 1 plonsje wagen.
Wat gister niet gelukt was, gingen we vandaag nog een keer proberen.. op naar captein goodlife.. Jp had er de volste vertrouwen in. Ik niet.. ik zag het al voor me, 40 min heen en ook meteen weer 40 min terug, maar ok Jp mag ook weleens wat bepalen…
Ja hij ging! 5 min voor tijd waren we er met enkele andere toeristen.
Op naar de blauwe kamer. Bij de ingang van de grot moest ik nog even nadenken of ik dit wel zou durven. De man lachte en zei nee joh dushi je kunt er gewoon inzwemmen! Dus plons… en het klopte alleen het beginnetje ziet er ‘krap’ uit, maar daarna is het echt een grot van binnen. Leuk om te zien dat er echt scholen vissen zijn! Eenmaal op de boot weer terug, vertelde captain honderd uit… niet echt over Curaçao maar meer wat zijn motto’s zijn.. ‘Maak geen afspraken, hoef je ook niks na te komen’.. ‘ik neem dus ook geen reserveringen aan. Je komt gewoon om 13.00 of 15.00 en als ik er ben vaar ik’.. die beste man heeft natuurlijk een punt. Zijn tweede motto ‘make every fucking day a lot of money’ hoe je die twee motto’s samen werken, geen idee.
Verder was die man hardstikke gek, maar op een leuke manier en alles wat die verder vertelde moest ik volgens JP met een grote korrelzout nemen..
Het was in elk geval een gezellig boottrip of het nou waar was of niet.. ik geloof wel in sprookjes..
In ons huisje nog even een chocoladereep verslobberd.
Mijn moeder en ik verheugde ons vanavond op een cocktail, maar helaas waren deze ver te zoeken.. het eten duurde alle…. lang, waardoor ik na het voorgerecht al genoeg had..
Op naar het paradijs van de muggen, ik zal er morgen zeker nog een paar mooie grote exemplaren bij krijgen..
Dag 11
Mijn ouders vroegen toen wij net lekker geïnstalleerd aan het zwembad lagen of wij vandaag even op hun kleinzoon konden passen… nou vooruit!!
Mijn moeder zag haar kans schoon en wilde graag nog even naar Willemstad.. Was ze gister ook al even geweest maar op zondag is het dicht. De winkels zijn s avonds überhaupt dicht zo ook op de boulevard, mijn moeder heeft dus lichtelijk afkick verschijnselen voor het shoppen. Dus nu moesten we deze ochtend maar weer oppassen..
Bram had het met zijn cars racebaan, van papa gekregen.. ik vraag mij altijd af wie dat leuker vindt, hij of Bram en de auto s van oma helemaal naar zijn zin..
Had oma maar even gehaald want dat vond die 2 avonden geleden zo leuk.. en dan zou die misschien nu wel op ze stoeltje blijven zitten bij het restaurant, zonder dat ik continue mijn raceschoenen moet aan doen.
De middag gekozen voor het strandje wat bij iedereen favoriet was.. komoko beach en ik kon daar dan in de buurt nog een buitenritje mee pikken..
Kijk je bent en blijft toch een paardenmeisje en mijn hart klopt nog altijd sneller als er paarden in de buurt zijn..
Ik mocht dan ook op een paso fino rijden! Ze hebben dan ook iets extra’s niet stap draf en galop, maar stap, paso fino en galop. Of zoals op internet ook wordt gezegd dat ze gewoon echt 3 eigen gangen hebben (ben je een kenner, verbeter mij gerust!) Een uurtje vond ik dan wel weer genoeg voor mijn derriere.
Heel leuk om te voelen dat doorzitten hierbij een makkie is.
Op het hoogste puntje konden we dan ook heel Curaçao bekijken. Blijft toch het mooiste op een rug van een paard!
Terug moest Jp mij ervan afslepen en moest hij eerst beloven dat hij een paard voor mij zou kopen… ik heb nog op de grond liggen dweilen (leer ik van bram) maar het werkte niet..
Terug was het eten niet goed gevallen (ik had dan weer gelukkig nergens last van) en wordt het vanavond ala Herman de Bouterse… en heb ik eindelijk eens van die ouwe gewonnen met kaarten!!
Dag 12
Rond 5en… de auto… en tata kwijt.. hup lekker naast mij in bed.. hij werdt z’n pak hem beet nog 10x wakker met als boodschap waar zijn auto s zijn… hoe bedoel je verslaafd aan zijn auto’s. Ik kon het kado van mijn moeder op dit moment alles behalve waarderen. 6.15 was ik er klaar mee en koos ik eieren voor mijn geld en ging maar een bak thee zetten..
Mnr Bouterse ontwaakte ook maar snel door mijn diepe zucht en begonnen dan maar meteen met opruimen. Aangezien we dan zo maar extra kunnen genieten van die laatste zonnestralen.
Van mijn zuster kreeg ik sneeuw door… nou doe nu maar gewoon zon.. ik ben er net aangewend!
Nog een frisse duik en heel vaak over gooien was het nog 1keertje tijd om met de voetjes in het zand te lunchen. Bram viel ondertussen in slaao en wij aten nog ff een goede vette burger..
Nog even douche en dan op naar het vliegveld.. we werden ondertussen door onze favoriete medewerker mientje gewaarschuwd dat er waarschijnlijk vertraging was… bij Jp zakte de moed in zijn schoenen… hij weet morgen niet hoe snel hoe hij zijn Postmus bus moet pakken.. om deze als racewagen te besturen naar zijn werk.. maar als we laat thuis zouden zijn ging dat plan in het water vallen..
Gelukkig viel het allemaal mee!
Even de kar vol stouwen, hier mag toch alles dus konden we bepakt in onze Kia met 5 personen, 4 koffers en buggy vertrekken..
Aa ik heb nu al heimwee… ik zou hier best wel kunnen overwinteren!
Nog even met Bram en zijn koffer raceen over de gate en spelen met de auto’s en hup het vliegtuig in!
Bij het instappen de buggy afgeven… toen wist ik nog niet dat ik zijn speen ook had verstopt in de buggy..
In het vliegtuig, toen we al in de lucht zaten vroeg die ‘mama Tata?’ Ik kreeg lichte paniek (lees ik ging gewoon behoorlijk zweten) neee kak die zit in de buggy… ik weet niet wie er nou eigenlijk meer moest huilen.. Ok gelukkig had ik een reserve speen met een hondje, nee niet helemaal hetzelfde maar he je moet wat. Het was uiteindelijk 20 minuten echt drama maar gelukkig kwam klaas vaak langs en viel mnr in slaap..
De reis verliep verder vlekkeloos… en opperde ik tegen Jp ‘ging goed he!!!’
Hij knikte
Mooiiiii dan kan ik de volgende trip boeken!!! Kijkt op vluchten van 8 uur en langer….
